Marina Mayoral, naceu en Mondoñedo (Lugo). É novelista e catedrática xubilada de Literatura Española da Universidad Complutense de Madrid.
Entre o máis dun centenar de traballos de investigación publicados sobre diversos autores e épocas destacan os seus estudos sobre Rosalía de Castro e Emilia Pardo Bazán así como análises de poesía e prosa contemporáneas.
Escribe en galego e castelán, e algunhas das súas novelas foron traducidas ao alemán, italiano, portugués, polaco e chinés. Como narradora a súa visión do mundo caracterízase por unha especial concepción do amor e da morte como forzas que condicionan o destino humano. A acción de case todas as súas novelas desenvólvese nun lugar imaxinario, situado en Galicia, chamado Brétema.
Entre o máis dun centenar de traballos de investigación publicados sobre diversos autores e épocas destacan os seus estudos sobre Rosalía de Castro e Emilia Pardo Bazán así como análises de poesía e prosa contemporáneas.
Escribe en galego e castelán, e algunhas das súas novelas foron traducidas ao alemán, italiano, portugués, polaco e chinés. Como narradora a súa visión do mundo caracterízase por unha especial concepción do amor e da morte como forzas que condicionan o destino humano. A acción de case todas as súas novelas desenvólvese nun lugar imaxinario, situado en Galicia, chamado Brétema.
Obras no Sistema de Bibliotecas de Oleiros :
La sombra del ángel, La única libertad, Tristes armas, Querida amiga, Dar la vida y el alma, Recóndita armonía, Ao pé do magnolio, Unha árbore, un adeus, Quen matou a Inmaculada de Silva?, Deseos, Chamábase Luis, Contra muerte y amor, A man de neve, Cándida, otra vez, O reloxio da torre, Case perfecto, O anxo de Eva.
No hay comentarios:
Publicar un comentario