Recomendacións en Radioleiros: 22 abril 2022

- Xuvenil (a partir de 11 anos):

A cidade do átomo, de Iria Misa
Xerais

IV Premio Agustín Fernández Paz pola Igualdade.

Publicada en setembro do 2021, cóntanos que tras a explosión no reactor 4 da planta nuclear de Chernóbil todo semella inerte na cidade do átomo. Desde a súa evacuación, Prípiat é unha cidade en ruínas que os pequenos e as pequenas, ante a ausencia de adultos/as, se afanan por manter en funcionamento. Todos agás Lena Petrov, diferente e solitaria, que non é quen de atopar o seu lugar entre as rúas e edificios baleiros. Non hai nin rastro da súa mellor amiga, Svetlana, e agarda con ansia o regreso da súa nai. Tan só o enigmático Máscara parece adaptarse tan mal coma ela á nova orde das cousas. Que segredo agochará?

Esta historia está contextualizada xusto despois de que explotara o reactor 4 da Central de Chernóbil, en Prípiat, unha cidade fantasma na zona de exclusión de Chernóbil, ao norte de Ucrania, na rexión de Kiev, cerca da fronteira con Bielorrusia. A cidade, próxima á central nuclear, sufriu os efectos directos do accidente nuclear do 26 de abril de 1986, e os seus habitantes tiveron que ser evacuados para protexelos da enorme radiación. A maioría dos habitantes foron evacuados das súas casas para protexelos da enorme radiación. Todos os animais, tanto domésticos como salvaxes, deberon ser abandonados para evitar que transportasen radiación no seu pelo cara a zonas non afectadas.

Unha obra de intriga e aventuras, cunha conmovedora ficción histórica, que recomendamos para nenas e nenos a partir de 11 anos.

- Mozas/os e adultas/os:

Poesía reunida, de Ida Vitale
Tusquets

Ida Vitale é unha escritora uruguaia que recibiu o Premio Cervantes en 2018. Concedéronlle este galardón pola súa boa utilización da linguaxe, recoñecéndolle unha traxectoria poética, intelectual, crítica e tradutora de primeira orde, contribuíndo con toda a súa obra ao legado da literatura hispanoamericana.

Membro do movemento artístico denominado “Xeración do 45” ou “Xeración crítica”. Inscríbese na tradición das vangardas históricas latinoamericanas. Considérana unha representante da poesía esencialista. Para esta autora “o poema é a interrupción nobre do silencio”.

Este libro compila os seguintes títulos: Antepenúltimos (son 12 poemas que no momento desta edición aínda non estaban publicados nun libro autónomo e que o editor literario os recolleu da antoloxía Todo de pronto es nada), Mínimas de aguanieve, Mella y criba, Trema, Reducción del infinito, Procura de lo imposible, De léxico de afinidades, Sueños de la constancia, Jardín de sílice, Oidor andante, Cada uno en su noche, Palabra dada, La luz en esta memoria.

Son 491 páxinas nas que podemos ler a unha poeta moderna que cre fortemente no poder da linguaxe, e que ten unha profunda fe na poesía. Nunha entrevista a autora explicaba: “Según Nietzsche, los dioses han muerto” e engadía “pero no del todo si existe la poesía”.

Estamos ante unha das escritoras máis importantes da nosa época e unha das voces máis ricas.

Fortuna

Por años, disfrutar del error
y de su enmienda,
haber podido hablar, caminar libre,
no existir mutilada,
no entrar o sí en iglesias,
leer, oír la música querida,
ser en la noche un ser como en el día.
No ser casada en un negocio,
medida en cabras,
sufrir gobierno de parientes
o legal lapidación.
No desfilar ya nunca
y no admitir palabras
que pongan en la sangre
limaduras de hierro.
Descubrir por ti misma
otro ser no previsto
en el puente de la mirada.
Ser humano y mujer, ni más ni menos.

En: Trema